تومور استخوانی رشد غیر طبیعی سلول ها در بافت استخوانی است که می تواند خوش خیم یا بدخیم باشد. تومورهای استخوانی می توانند در استخوان های نواحی مختلف بدن ایجاد شوند، اما بیشتر در استخوان های بلند مثل استخوان بازوها و پاها ایجاد می شوند. در این مقاله تا انتها با پزشکان کلینیک سلامت و دیابت کوروش همراه شوید تا با هر آنچه لازم است در مورد تومورهای استخوانی و همچنین درمان آن به روش PRP آشنا شوید.

حتما بخوانید : درمان زخم پای دیابتی به روش PRP چگونه است؟

پی آر پی زانو چیست؟

درمان زخم پای دیابتی به روش PRP چگونه است؟

انواع تومور استخوانی چیست؟

معمولا تومورهایی که در استخوان ها ایجاد می شود، دو نوع هستند. تومور استخوانی اولیه و ثانویه. منشا تومورهای استخوانی اولیه از خود بافت استخوانی است؛ در حالی که منشا تومورهای استخوانی ثانویه از قسمت دیگری از بدن می باشد و از طریق جریان خون به استخوان گسترش می یابند.

تومورهای خوش خیم استخوان غیر سرطانی هستند و به سایر قسمت های بدن گسترش پیدا نمی کنند؛ همچنین ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند مگر اینکه علائمی ایجاد کنند یا بر عملکرد استخوان آسیب دیده تأثیر بگذارند. انواع رایج تومور استخوانی خوش خیم عبارتند از:

• استئوکندروما
• استئوئید استئوما
• انکندروما

اما تومورهای بدخیم استخوان سرطانی هستند و پتانسیل گسترش به سایر قسمت های بدن را دارند و توصیه می شود که سریعا درمان شوند. معمولاً از روش های ترکیبی جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی برای درمان تومور استخوانی بدخیم استفاده می شود. انواع رایج تومور استخوان بدخیم عبارتند از :

• استئوسارکوم
• کندروسارکوم
• سارکوم یوینگ

علائم تومورهای استخوانی ممکن است شامل درد، تورم، سفتی و محدودیت حرکت در استخوان یا مفصل آسیب دیده باشد. برخی از تومورهای استخوانی ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند تا زمانی که به اندازه کافی بزرگ شوند و نشانه های خود را بروز دهند.

بنابراین چنانچه فردی مشکوک به داشتن تومور استخوانی می باشد، حتما لازم است با پزشک خود مشورت کند تا ارزیابی کامل انجام شود و مناسب ترین روش درمانی برای او انتخاب شود؛ چرا که تشخیص و درمان به موقع و زود هنگام می تواند به بهبود نتایج برای بیماران مبتلا به تومورهای استخوانی کمک کند.

چه عواملی ریسک ابتلا به تومور استخوانی را افزایش می دهد؟

حقیقت این است که علت اصلی به وجود آمدن تومورهای استخوانی دقیقا مشخص نیست، اما عواملی وجود دارد که ممکن است احتمال ابتلای به این بیماری را افزایش دهد. برخی از این عوامل عبارتند از:

• جنسیت: انواع خاصی از تومورهای استخوانی مانند استئوسارکوم و کندروسارکوم در مردان بیشتر از زنان شایع است.
• سن : تومور استخوانی می تواند در هر سنی ایجاد شوند، اما در کودکان و بزرگسالان جوان شایع تر است.
• ژنتیک : برخی از شرایط ارثی، مانند اگزوستوزها و سندرم Li-Fraumeni، می توانند خطر ابتلا به تومورهای استخوانی را افزایش دهند.
• قرار گرفتن در معرض تشعشعات : قرار گرفتن در معرض سطوح بالای پرتوهای نوری و اشعه، برای مثال پرتو درمانی برای درمان سرطان، ممکن است خطر ابتلا به تومورهای استخوانی را افزایش دهد.
• بیماری پاژه استخوان : بیماری پاژه استخوان وضعیتی است که باعث ضعیف شدن و شکننده شدن استخوان ها می شود. در افراد مبتلا به بیماری پاژه ممکن است خطر ابتلا به تومورهای استخوانی افزایش یابد.
• آسیب های استخوانی قبلی : آسیب های استخوانی که در گذشته به وجود آمده است، مانند شکستگی یا ضربه، ممکن است خطر ایجاد تومورهای استخوانی را افزایش دهد.
• جهش های ژنتیکی خاص : برخی جهش های ژنتیکی، مانند ژن TP53، با افزایش خطر ابتلا به تومورهای استخوانی مرتبط است.

توجه به این نکته مهم است که وجود یک یا چند مورد از این عوامل، لزوماً به این معنی نیست که فرد دچار تومور استخوانی خواهد شد. برعکس، برخی از افراد ممکن است بدون هیچ عامل خطر شناخته شده ای به تومور استخوانی مبتلا شوند.

چگونه از ابتلا به تومورهای استخوانی پیشگیری کنیم؟

در حالی که هیچ راه حل قطعی برای جلوگیری کامل از ایجاد تومورهای استخوانی وجود ندارد، برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری می توان اقدامات زیر را انجام داد.

• فعالیت بدنی : ورزش منظم می تواند به قوی و سالم ماندن استخوان ها کمک کند.
• رژیم غذایی سالم: یک رژیم غذایی متعادل که حاوی مقدار زیادی کلسیم و ویتامین D باشد می تواند به قوی نگه داشتن استخوان ها و کاهش خطر ابتلا به پوکی استخوان و تومور استخوانی کمک کند.
• محافظت در برابر تشعشعات : اگر در حرفه ای فعالیت می کنید که ممکن است در معرض تشعشعات قرار بگیرید، اقداماتی لازم را جهت محافظت از خود در نظر داشته باشید.
• آگاهی از سوابق خانوادگی : اگر سابقه خانوادگی تومورهای استخوانی دارید، در مورد خطرات احتمالی و روش های غربالگری مناسب با پزشک خود مشورت کنید.
• محافظت در برابر آسیب : اقدامات لازم جهت محافظت از خود در برابر آسیب های استخوانی را در نظر داشته باشید. برای مثال ورزش و فعالیت لباس مناسب بپوشید و تجهیزات لازم را همراه خود داشته باشید.
• ترک کردن سیگار : سیگار کشیدن با افزایش خطر ابتلا به تومورهای استخوانی مرتبط است، بنابراین ترک سیگار می تواند به کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند.
• چک ‌آپ ‌های منظم پزشکی : معاینات منظم پزشکی می‌تواند به تشخیص زود هنگام تومور استخوانی بالقوه کمک کند.

توجه کنید، اگرچه رعایت این نکات مهم است و ممکن است به کاهش خطر ابتلا به تومور استخوانی کمک کند، اما پیشگیری قطعی را تضمین نمی کند. بنابراین در مورد خطر ابتلا به تومور استخوانی نگران هستید، با پزشک خود در مورد روش های غربالگری و پیشگیری مناسب بر اساس پرونده پزشکی خود مشورت کنید.

درمان تومور استخوانی با PRP

پیش تر برخی از روش های درمان تومور استخوانی را معرفی کردیم. درمان با PRP نیز یکی از روش های نوین پزشکی است که در آن از  پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) برای درمان تومورهای استخوانی استفاده می کنند. پلاسمای غنی از پلاکت به بهبودی و بازسازی بافت ها کمک می کند و غلظت بالای پلاکت های موجود در PRP عامل اصلی تسریع روند رشد است.

درمان تومور استخوانی به روش PRP می تواند به کاهش درد و تورم، بهبود تحرک، و به طور بالقوه کاهش رشد تومور کمک کند. در این روش معمولاً PRP مستقیماً در ناحیه آسیب دیده تزریق می شود.

درمان تومور استخوانی به روش PRP همچنین ممکن است در ترکیب با سایر روش های درمان‌، مانند جراحی یا پرتودرمانی، برای بهبود نتایج کلی بیماران استفاده شود.

مدت زمان بهبود بیمار پس از تزریق PRP

جدول زمانی مشاهده نتایج حاصل از PRP درمانی برای تومورهای استخوانی بسته به وضعیت بیمار و شدت تومور می تواند متفاوت باشد. به طور کلی، بیماران ممکن است در عرض چند هفته تا چند ماه پس از تزریق پی آر پی، بهبودی در علائم، مانند کاهش درد و تورم، مشاهده کنند. با این وجود توجه داشته باشید که درمان تومور استخوانی به روش PRP یک راه حل سریع نیست، و ممکن است بیمار به چندین بار تزریق در طی چند ماه نیاز داشته باشد تا به میزان قابل توجهی بهبودب در علائم بیماری مشاهده شود.

برنامه های درمانی باید با مشورت پزشک متخصص تهیه شود تا نیازهای بیمار به درستی ارزیابی شود و مناسب ترین اقدامات درمانی برای او صورت گیرد.

کلام پایانی : درمان تومور استخوانی

برخی از مطالعات انجام شده در حوزه درمان تومور استخوانی با تزریق PRP نشان داده است که درمان با پی آر پی ممکن است خواص ضد توموری نیز داشته باشد؛ اگرچه تحقیقات بیشتری برای تایید این موضوع مورد نیاز است و درمان با PRP هنوز به عنوان یک گزینه درمانی بالقوه برای تومورهای استخوانی در حال مطالعه و بررسی است.

در نهایت می توان گفت درمان تومور استخوانی به روش PRP به عنوان یک روش غیر تهاجمی و بدون نیاز به عمل جراحی، می تواند به تسکین درد و کاهش تورم کمک کند و روند بهبود کلی بیمار را سرعت بخشد.